Na afloop van de wedstrijd DOS Kampen – Veensche Boys heerste teleurstelling in het kamp uit Nijkerkerveen. He werd 1-1. Toch nog een beetje tevreden met een puntje, assistent-trainer Stefan Fredriksen? ,,Ik denk dat we zo meteen blij zijn met een puntje. Op dit moment nog niet. Het is zo’n wedstrijd waar meer in had gezeten. Er had ook veel meer in moeten zitten. We hebben het aan onszelf te danken dat we maar een punt hebben en dat we daar ook nog blij mee moeten zijn.
Ik zag vuurwerk in de eerste tien minuten en daarna zakte het als een plumpudding in elkaar.
Stefan Fredriksen: Klopt. We begonnen de eerste tien minuten goed en zij konden ons niet oppakken. Maar doordat DOS dat niet deed, gingen wij uit de organisatie lopen, uit positie vooral. In de omschakeling van hun kwamen wij niet terug in die positie. Dus daardoor gingen zij de tweede bal winnen. Want wat zij vooral deden was de bal omhoog schieten en erachteraan rennen. Maar als je dan de tweede bal steeds wint en de duels ook, dan ga je erin geloven en kom je wat beter in de wedstrijd.
Het kan natuurlijk ook zijn dat in die tien minuten teveel energie is gestopt en dat er daardoor pap in de benen kwam.
Stefan Fredriksen: Ik denk niet dat dat het was. Ik denk dat DOS de tweede bal begon te winnen na tien minuten en dat ze daarin gingen geloven. Wij kwamen daardoor niet meer in de wedstrijd. We zijn in slaap gesust door het trage tempo en het tijdrekken vanaf minuut één. Wij gingen daarin mee in de eerste helft. En in de tweede helft hebben we dat gedeeltelijk van ons afgegooid.
Ik zag een penalty in de tweede helft.
Stefan Fredriksen: Ja, honderdduizend procent. De verdediger duwde Tom in zijn rug tegen de keeper aan. Iedereen zag het, behalve de scheidsrechter. De grensrechter van hun zei ook dat het honderd procent penalty was. Maar die mocht zich er niet mee bemoeien.
Was de scheidsrechter een beetje pietje precies.
Stefan Fredriksen: Over het algemeen vond ik hem sterk fluiten. Op één moment na en dat was een penalty die hij voor ons vergat.
Interview Ramin Ezzat (DOS Kampen)
Niet Jaap Stam kwam de pers uit Nijkerkerveen te woord staan, maar assistent-trainer Ramin Ezzat. ,,Uiteindelijk is de 1-1 een terechte uitslag. Ik vind dat Veensche Boys in de tweede helft het betere van het spel heeft laten zien. Wij hadden in de eerste helft 3-0 moeten voorstaan, als wij de kansen hadden afgemaakt. Wij wisten hoe Veensche Boys speelde. Ze zijn gevaarlijk met de buitenspelers.’’
Jullie lieten Veensche Boys komen en daarna zelf toeslaan.
Ramin Ezzat: Dat was een beetje de gedachte.
Misschien is het wel een beetje structureel voor DOS Kampen dat het in de tweede helft iets minder gaat. Dat was tegen Putten ook zo.
Ramin Ezzat: Bij ons. Ik denk dat wij de fitste groep zijn in deze omgeving. Ik denk dat je dat helemaal verkeerd heb. We meten vijf keer per jaar alle spelers op fitheid en conditie. Wij zijn fitter dan Veensche Boys. Daar hoef je niet bang voor te zijn. Tegen Putten ging het met ons niet minder, maar Putten speelde hoog druk, net als Veensche Boys. Die ging het in de tweede helft ook anders neerzetten waardoor wij iets meer naar achteren moesten.
Ik vond het een beetje flauw van de scheidsrechter dat hij liefst 2 minuten uittrok om Jaap Stam een gele kaart te geven.
Ramin Ezzat: Jaap Stam nam zijn verantwoordelijkheid omdat er iets geroepen werd vanuit de achterkant. Jaap zegt: Wat kan ik hier aan doen? Weet je ook wie het gezegd heeft? Jaap heeft natuurlijk niets geroepen tegen de scheidsrechter of wat dan ook. Hij kreeg geel, omdat hij zich eindverantwoordelijk voelde.
Dat kan toch ook in tien seconden?
Ramin Ezzat: De gedachte was eigenlijk: Waar moet dat verklaard worden? Laten we lekker voetballen. De tegenstander vroeg ook niet om een gele kaart. Wij wilden graag doorvoetballen.
Jaap Stam heeft zich min of meer opgeofferd?
Ramin Ezzat: Dat is een regel. Zodra de scheidsrechter niet weet wie het heeft gezegd, dan komt hij naar de kant toe. En dan is Jaap de eindverantwoordelijke. Als Jaap het niet was, dan had ik die gele kaart gehad.
Interview en foto Kees van den Heuvel
