Doodziek is Erik Assink van het resultaat van de wedstrijd VRC tegen Veensche Boys (1-1). ‘Wat mij stoort is dat we amper hebben laten zien dat we kunnen voetballen. Dat stoort mij. Omdat we in de eerste helft in het eerste half uur continue overal te laat waren. Halve ingrepen. We voetbalden met de gedachte: ‘Het komt wel goed.’ Dat dachten we voorin. Dat dachten we achterin. Dat dachten we in balbezit. Dat dachten we bij balverlies. Op alle fronten waren we te gemakkelijk. Met een mooie, maar geheel onnodige goal komen we op achterstand. Ik vond het een prachtige goal. Ik klap zelden voor een doelpunt, maar ik vond dit een hele mooie. Die jongen die de bal in één keer binnen volleyt. Misschien zou dat dan de bal kunnen zijn waarvan je denkt: Nu is iedereen wel wakker geschud. Nu gaan we beginnen. Maar onze voorkant heeft amper dreiging op de goal gehad van de tegenstander. Ons middenveld heeft amper rust in de bal gehad. De meeste ballen kwamen in de opbouw bij onze verdedigers. Met name Tom Cozijnsen kreeg veel ballen terug. Nou, die heeft er hoegenaamd niets goeds mee gedaan. Die wordt in een rol gedwongen waar hij niet goed uit de voeten kan. Dat is ten koste van de jongens die wel wat kunnen voetballen en die waren niet aanwezig. Ik vond Nico niet aanwezig. Ik vond Rody niet aanwezig. Ik vond Levi niet aanwezig op het middenveld. Onze voorkant was helemaal niet aanwezig. Dan is het lastig voetballen.
Ik zag een kleine opleving, na de goal van Veensche Boys en aan het begin van de tweede helft.
Erik Assink: ‘Je zag het moment dat Niek de bal onderschept op de linksback, doorstoomt en een goede voorzet aflevert, ook in tweede instantie nog een keer. Daar zat tenminste een beetje dwang in en een beetje kwaliteit. Toen kwamen we met een weinig overtuigende goal gelijk. Die zat niet gelijk strak tegen het netje aan. Dat was ook een balletje die er halfbakken inging. Dan denk je: we gaan de boel wat omzetten. Een paar wissels en dan is die wedstrijd na vijf minuten in de tweede helft vervelend aan het worden, want we staan gewoon met een man minder op het veld.
Die rode kaart leek heel bepalend voor de sfeer in het veld en het zelfvertrouwen.
Erik Assink: ‘En voor het niveau. De jongens probeerden met de beste bedoelingen de tweede helft op te pakken en probeerden dingen te verbeteren. En dan sta je ineens met een man minder op het veld. Danny Brouwer: weinig van gezien. Arslan: weinig van gezien. Rody: weinig van gezien. Levi: Weinig van gezien. Er waren meerdere jongens die rijp waren voor vervanging.
Je ruilt Rody in voor Lucas
Erik Assink: Om vier man achterin te hebben. Als we Lucas niet hadden gebracht, dan had één van onze centrale verdedigers op de rechtsback terecht gekomen. De wendbaarheid van Tom of Steven is niet dusdanig dat je zegt: die hebben snelheid en die worden niet gemakkelijk weggelopen door een buitenspeler. Dus er moest wel iets komen om die zone te bewaken. Dat ging ten koste van Rody. In die periode erna hadden we Levi overigens goed kunnen gebruiken, moet ik eerlijk zeggen, omdat het een knokker is die goed in het verdedigen uit de voeten kan. Maar ja, die hadden we al gewisseld. Dus we zaten eigenlijk een beetje vleugellam langs de kant.
Snel vergeten deze wedstrijd of was het een leermoment?
Erik Assink: ‘Het is sowieso een leermoment, maar in die zin een leermoment: we waarschuwen natuurlijk al een aantal weken dat we iets te gemakzuchtig spelen. Eerlijk gezegd hadden wij van tevoren ook het idee: Als wij een beetje knap aan het voetballen gaan, dan houdt VRC ons ook niet tegen. Dan moeten we wel knapper gaan voetballen.
Interview en foto Kees van den Heuvel
