Gisterenavond was het zover: de allerlaatste trainingsavond van het seizoen voor onze JO11-2. En zoals de traditie het wil, stond er een bloedfanatieke – en vooral hilarische – krachtmeting op het programma: de jongens tegen hun ouders. Een avond vol sportiviteit, strijd… en een flinke dosis lol.
Het begon allemaal serieus met een warming-up, waarbij de ouders natuurlijk het goede voorbeeld gaven (of in elk geval deden alsof). Daarna was het tijd voor een ouderwets penaltyfeest. Elke speler én ouder mocht twee keer aanleggen – met wisselend succes. De lat werd meerdere keren geraakt, ballen verdwenen tot ver achter de goal, maar het plezier was er niet minder om.
Daarna begon het echte werk: de wedstrijd. In de eerste helft werd pijnlijk duidelijk wie er wekelijks trainen. De spelers van JO11-2 combineerden erop los en de ouders hadden hun handen vol aan het snelle spel. Bij rust stond er dan ook een overtuigende 4-1 voorsprong op het bord voor de jeugd.
In de tweede helft kwamen de ouders verrassend sterk terug. Misschien was het de ervaring, misschien de lange adem – of gewoon wat meer geluk – maar ze knokten zich terug naar 4-3. Een vermeende gelijkmaker leek in de maak, maar na fel protest van de spelers en een kort (en fictief) VAR-momentje werd de treffer toch afgekeurd. Tot grote teleurstelling van de ouders.
Het eindsignaal werd met luid gejuich ontvangen door de spelers: overwinning binnen! En daarmee was ook het seizoen ten einde. Alleen het jeugdkamp en een gezellig uitje op 11 juli resteren nog.
Spelers én ouders willen trainers Wim en Herman bedanken voor hun inzet, enthousiasme en plezier dit seizoen. Jullie waren top!
