Veensche Boys verkeert in een jubelstemming, dat zaterdag 24 februari zelfs de bekroning kan krijgen met het behalen van de tweede periode. We keken met Stefan Fredriksen nog even terug naar het treffen tegen de Valleivogels (3-1), waarbij de omstreden goal van Tom van Donselaar (na vermeend buitenspel van Corné Parol) als gamechanger wordt gezien: ,,Weet je wat het is? Het kan zomaar dat het buitenspel was, maar ik weet honderd procent zeker dat het de drie keer daarvoor geen buitenspel was. Dat was echt meters geen buitenspel en toch stak de grensrechter zijn vlag op. Dan kun je erop wachten dat de scheidsrechter het negeert en laat doorspelen.’’
Tom van Donselaar scoorde, maar tot die periode was hij nog niet helemaal in beeld.
Fredriksen: Dat klopt. Maar ik denk dat we de hele wedstrijd controle hebben gehad. De Valleivogels heeft eigenlijk op die ene goal na, geen enkele kans gehad. We hebben ook goed gevoetbald, vind ik. Er is arbeid en strijd geleverd. Je ziet gewoon dat we heel goed kunnen voetballen. Dat was dik in orde. Het grootste compliment is dat we tegen de Valleivogels hebben gevoetbald dat zoveel karakter in hun donder heeft zitten. Die gaven na vijftig minuten gewoon op, zo leek het. Dat is een compliment.
Het mooiste doelpunt was de voorzet van Julian Buitenhuis, achter het standbeen langs.
Fredriksen: Jazeker. Fantastische goal. Dat wil je elke wedstrijd wel zien. Maar ik wil niet alleen Julian een compliment geven. Ik heb de hele ploeg een compliment gegeven. Het is vervelend dat we steeds op achterstand komen en later de schade weten in te halen. Het is een manier waar je niet vrolijk van wordt, maar we hebben inmiddels wel een kwaliteit gecreëerd dat we heel goed kunnen terugkomen. We hadden in de tweede helft veel meer moeten scoren. We hebben veel kansen gehad.
Het was een schiettent en de voorwaartsen waren zo gretig.
Fredriksen: Dat was in principe goed. Alleen de afwerking kan nog beter. Dit resultaat is lekker meegenomen en het is te hopen dat met het missen van de vele kansen, wat doelpunten worden bewaard tegen VVOP.
Alex van Ginkel
We vroegen interim-trainer Alex van Ginkel (net uit het vliegtuig) van de club uit Scherpenzeel of de 1-1 het meest cruciale punt was. ,,Uiteraard. Twee weken geleden was ik hier ook bij de wedstrijd van Veensche Boys tegen CJVV en toen scoorde Veensche Boys ook even voor rust. Ook toen was het een twijfelgeval. Ze wonnen aan zelfvertrouwen. Kijk… Kwalitatief zijn we gewoon de mindere. Dat zie je vooral in de laatste fase van de wedstrijd. Dan ga je meer ruimtes weggeven en kwaliteit komt altijd bovendrijven.
Het appèl was dat het buitenspel was.
Van Ginkel: Het was de derde keer dat de scheids de grensrechter liet staan. Dat kan misschien één of twee keer gebeuren maar niet drie keer achter elkaar in vijf minuten. Dat was cruciaal. De scheidsrechter ging niet eens informeren en dat vond ik een zwaktebod van hem. Dat heb ik hem ook verteld. Ik hoorde in de rust dat zelfs Veensche Boys dat op Twitter heeft neergezet. We hebben het laten zien aan de scheidsrechter en toen ging ie twijfelen, maar dan ben je al te laat. Als je de rust ingaat met een gelijke stand dan weet je dat je het zwaarder krijgt, omdat wij op dat vlak minder zijn. Je ziet gewoon een winnend team.
Het wordt spannend onderin.
Van Ginkel: Absoluut. Vorige week waren de uitslagen gunstig en als ik het nu zo hoor, is het minder.
Wat is jouw opdracht als interim?
Van Ginkel: Er is maar één opdracht. Ik ben zelf vroeger spits geweest en ik wil liefst aanvallen. Dat zeg ik ook tegen mijn voorhoedespelers. Het is heel simpel: we moeten erin blijven. Koste wat het kost. Dat staat keihard op de muur geschreven. Iedereen zal concessies moeten doen op zijn manier en dat kan betekenen dat je even moet schikken.
Foto en interviews Kees van den Heuvel
Ricardo van de Pol (VVOP) – bron Barneveldse Krant
VVOP wacht zaterdag een zware kluif tegen koploper Veensche Boys. De uitwedstrijd verloren de Voorthuizenaren eerder dit seizoen met 7-0. Toch heeft trainer Ricardo van de Pol (41) vertrouwen in een goed resultaat.
,,Je weet op voorhand dat het een zware wedstrijd wordt’’, zegt de trainer uit Harderwijk. ,,Veensche Boys heeft meer individuele kwaliteit, maar als wij als team het maximale geven, kunnen we tegen elke tegenstander resultaat behalen.”
Ricardo voelt zich in Voorthuizen als een vis in het water. In zijn eerste seizoen bij de club werd zijn team gelijk kampioen. ,,Dat was een geweldige start”, zegt hij. Sinds de promotie naar de tweede klasse heeft het team één doel voor ogen: handhaven. Op dit moment bezet het team de achtste plek. ,,Het is fantastisch dat we in de tweede klasse spelen. Dat zijn we ook waard, maar we zitten in een zware competitie. We weten dat we elke week het maximale moeten leveren om een kans te maken.” Hij deelt hoe het team vorig jaar in de derde klasse veel balbezit had. ,,Nu is dat wel anders. We moeten accepteren dat we de bal minder hebben dan de tegenstander. Door dat te accepteren en daarin realistisch te blijven, zie je zo’n groep ook groeien.”
De 41-jarige Harderwijker, in het dagelijks leven docent lichamelijke opvoeding, vindt het prettig dat het op sportpark Roeleneng om meer draait dan alleen winnen. ,,VVOP is niet zo afhankelijk van prestaties. Aan het begin van het seizoen verloren we drie wedstrijden op rij en dan ontstaat er onderling geen enkele negativiteit. Dat maakt het voor mij als trainer ook prettig. Mijn zoontje voetbalt bij DVS in Ermelo en dan zie ik dat het er op dat niveau ook anders aan toe kan gaan met trainers.”
VVOP neemt het in de tweede klasse geregeld op tegen clubs die geld hebben om spelers te halen. ,,Bij VVOP doen we dat niet. Dat betekent dat wij voor 95 procent spelen met spelers uit het dorp. Daardoor schieten we in individuele klasse tekort. Dat is elke zaterdag weer de uitdaging. Doordat iedereen daar realistisch in is, kunnen we ontwikkelen.’’ De kracht van zijn team ligt volgens Ricardo in het teamspel. ,,Het is belangrijk dat je voor elkaar wilt werken en speelt volgens de afspraken. Als we afspreken dat we druk zetten, moet iedereen dat doen. Dat is onze kracht. Dan kunnen we met vlagen meespelen met betere ploegen. Tegelijk mis je alsnog de individuele klasse en dan maken we soms een zeperd. Daarbij kijk ik graag naar de lange termijn. Verliezen is vervelend, maar uiteindelijk gaat het maar om drie punten.”
De voetbaltrainer geniet van de groei van zijn ploeg. ,,Met een stel jonge mannen begin je ergens aan en je werkt samen naar één doel. De sociale ontwikkeling daarin is het mooist.” Hij vertelt dat ondanks dat iedereen voetbalt omdat het hun hobby is, er wel iets van hen wordt verwacht. ,,Als er privé bepaalde dingen niet lopen, vind ik het belangrijk dat spelers dat met mij delen. Op die manier kan je ook binnen het team begrijpen dat dingen niet gaan zoals je wilt. Sinds de promotie zijn sommige spelers niet van zichzelf onder de indruk. Je kan dan als trainer zeggen dat ze niet mogen spelen, maar soms heeft het een oorzaak. Met de doelstelling om te handhaven, vergt dat elke week het maximale en dan zijn er ook veel verwachtingen.”
De tweede klasse is voorlopig het plafond voor de trainer. Hij heeft niet direct de wens om op een hoger niveau te trainen. ,,Ik heb het erg naar mijn zin bij VVOP en ben op het moment niet bevoegd om op een hoger niveau te trainen, dan zou ik daar weer een licentie voor moeten halen. Terwijl ik ook gewoon de tijd voor mijn gezin en werk wil overhouden.”
