Hoe is het toch mogelijk? Veensche Boys leek met twee vingers in de neus te gaan winnen van Valleivogels en vervolgens komen de mannen uit Scherpenzeel toch weer terug in de wedstrijd om vervolgens zelfs met een punt huiswaarts te keren. Erik Assink is hier niet blij mee: ‘We verzuimden gewoon om de 3-0 te maken. Uit een dood moment – toen er helemaal niks aan de hand was – kwam die 2-1 uit de lucht vallen.
Daar ging een heel knullig moment aan vooraf.
Erik Assink: Tja, maar goed. Na de 2-0 hebben we diverse momenten gehad dat we lekker aan het voetballen waren en dat de ballen voor de goal komen, waar niet de 3-0 uitkomt maar een 2-1. Dan is er nog niks aan de hand, want in de tweede helft gingen we verder met de ballen voor de goal brengen. En telkens net niet of te kort. Uiteindelijk blijft zo’n tegenstander in leven. Dat hebben we verzuimd de kop in te drukken. Om de derde goal te maken.
De tegenstander tankte hierdoor aan zelfvertrouwen.
Erik Assink: ‘Zelfvertrouwen en hoop. Want ze hebben niks en ze gaan er nog voor. Ik denk dat ze bij vlagen ook wel in de gaten hadden dat het een hele geflatteerde tussenstand was. De 2-1 was niet de krachtsverhouding. Dat was duidelijk, maar Valleivogels leefde nog wel. Dat hebben wij nagelaten om de kop in te drukken.
Als er iemand wat te verwijten valt, dan is het Veensche Boys zelf.
Erik Assink: Ja. Dat vind ik wel. Dat vind ik wel. Dat er weer een moment valt met een buitenspelsituatie. Ik had het er net met Jan over: Jan zei: Die speler kwam terug uit buitenspelpositie. Daar werd niet voor gefloten, maar er staat wel een 2-2 op het bord. Die 2-2 is voor hun dik betaald en wij doen onszelf erg tekort.
Interview en foto’s Kees van den Heuvel
