Al met al was het een vrij eenvoudig middag voor Veensche Boys zaterdag. Hoewel na rust pas het verschil werd gemaakt qua doelpunten, was de 7-0 zege op Lelystad’67 geen zware opgave. Zaterdag tegen de laagvlieger werden de Boys niet echt op de proef gesteld, want de thuisploeg was heer en meester. Alleen het belangrijkste facet, het scoren, was voor de rust een knelpunt.
Waarom knakte de tegenstander pas in de tweede helft?
Erik Assink: Omdat wij het zelf verzuimd hebben om het in de eerste helft af te maken. Wij misten in de eerste helft zoveel kansrijke situaties. Dat ging met een stuk gemakzucht gepaard, dat kansen missen.
Heb je dat in de rust duidelijk gemaakt?
Erik Assink: Ik heb er wel wat van gezegd, ja.
Heeft Mohammed Nouri die jij de tweede helft inbracht, ook niet een beetje het verschil gemaakt?
Erik Assink: Nee, dat denk ik niet. Er kwamen erg veel ballen vanaf onze buitenkanten. Vooral Tom was betrokken bij veel goals. Het was in de tweede helft allemaal net wat slagvaardiger, iets meer belust op een goal. We hadden ook te maken met een tegenstander die eigenlijk mentaal op de knieën lag en die kreeg een aantal keren het genadeschot.
Na de 2-0 was het gebeurd.
Erik Assink: Ja. Toen was het klaar. Ze hebben één keer een rolletje geproduceerd die Jordy kon oprapen. Dat was het enige. We hebben ze veel te lang laten leven. Ook na rust hebben we een stuk of vier kansen laten liggen. Dat er toch een score van 7-0 uitkomt, is eigenlijk te mager. We hadden met gemak met dubbele cijfers kunnen winnen. Dat hebben we niet goed genoeg gedaan. Ik hoop dat ze er nog een paar hebben bewaard voor volgende week. Ik ben niet ontevreden, maar als je de eerste helft afzet tegen de tweede helft, dan is de 0-0 bij rust totaal geen goede afspiegeling. In de tweede helft maakten we zeven goals. Daar zaten hele mooie goals bij. Echt mooi. Dan moet je na afloop constateren dat het qua scoren prima was, maar over negentig minuten te mager.
Interview en foto’s Kees van den Heuvel
