Met oogstrelend voetbal in de tweede helft wist Veensche Boys De Merino’s op haar knieën te krijgen. Het werd 0-4 in het voordeel van de Blauwe Helden. Erik Assink: ,,Dat kwam ook door de stand. De Merino’s moesten meer aandringen en gaven meer ruimte prijs. Ik denk wel dat we in de tweede helft nauwkeuriger en attenter speelden dan in de eerste helft. Er komt toch een stukje vertrouwen bij als je de 0-2 maakt. Deze tegenstander kon al bijna geen potten breken en bij een 0-2 weet je bijna zeker dat de wedstrijd in je zak zit. Dan gaat het automatisch iets gemakkelijker en komt er meer durf. De afgelopen twee wedstrijden hebben we toch wat tikjes gehad, waarin we misschien wel onterecht ervan gingen dat het twee winstpartijen zouden kunnen worden, qua stand op de ranglijst. De Merino’s is een geduchte tegenstander vorig jaar gebleken. Bij De Merino’s had je eerder puntverlies verwacht dan tegen Breukelen en VVA. De veldverhouding was heel duidelijk: we hadden het meeste balbezit en we hadden nog wel twee of drie extra goals kunnen maken, ondanks dat we niet goed speelden.
Na tien minuten was er nog een gevaarlijke bal vanaf de middenlijn van De Merino’s die op de lat ging.
Erik Assink: Dat was een prachtige bal van die jongen. Uit het niets. Jordy te ver voor zijn goal. Over hem heen. Daar hadden we mazzel mee, maar dat is één van de weinige keren geweest dat hij moest optreden in de eerste helft. Vorige week heeft Jordy geen enkele bal gehad. Omdat we toen zelf te weinig creëerden hebben we toen verloren. Maar Breukelen heeft Jordy toen niet één keer aan het werk gezet. Dus we stonden met lege handen. We gingen naar de Merino’s. De Merino’s is voor ons toch een vervelend obstakel gebleken vorig seizoen. We konden – als we iets nauwkeuriger waren geweest – in de eerste helft en in de tweede helft nog wel wat extra goals kunnen maken.
Visie ROB VAN DEN BROEK (DE MERINO’S)
Trainer Rob van den Broek van De Merino’s berust in de nederlaag tegen Veensche Boys. ,,We hebben verloren van een betere ploeg. De eerste helft waren we nog gelijkwaardig en gebeurde er weinig aan beide kanten. We misten een aantal spelers. Toen ontbrak wat automatisme en frisheid. We kozen bewust voor wat terugtrekkend spel. Net voor rust kom je 0-1 achter en dan ga je met een rotgevoel de rust in. Het deed voor ons best wel pijn, zeker in de situatie waarin we zitten. We staan laag op de ranglijst en als je dan een doelpunt tegen krijgt op zo’n moment, dan doet dat zeer. In de rust merkte ik dat het moeilijk was om de jongens mentaal op te beuren. In de tweede helft hebben we een goede kans op 1-1, maar twee tellen later maakte Veensche Boys de 0-2. De spits van Veensche Boys maakte de bal fantastisch af en toen was het klaar. Daarna werden de ruimtes bij ons groter omdat je meer naar voren speelt en lopen ze uit naar 0-4. Zeker op dit moment heeft Veensche Boys meer kwaliteit dan ons.”
De schouders ging zakken
Rob van den Broek: ,, Ja, klopt. We misten een aantal spelers en hadden niet de kwaliteit. We hadden de beschikking over twee spelers van het tweede. Ik was heel blij dat ze aan wilden sluiten, maar bij Veensche Boys komen Buitenhuis en Van den Brom nog even in, die normaal gesproken altijd spelen. Dat verschil werd alleen groter.’’
Binnen de competitie vallen de verschillen wel mee. Iedereen kan van iedereen winnen.
Rob van den Broek: ,,Klopt. Totaan deze wedstrijd waren we voetballend aan de bal beter en minimaal zo goed als de tegenstander. Alleen veel kansen gemist. Ik denk dat we vandaag slechts twee uitgespeelde kansen hebben gehad. We moeten onze meerdere erkennen in Veensche Boys. Ik kan de nederlaag dan ook beter accepteren dan in de voorgaande wedstrijden. Het is eigenlijk voor het eerst dit seizoen dat ik dat gevoel heb. De overwinning van Veensche Boys was terecht. Ik zie echter nog wel genoeg perspectief op basis van wat ik de afgelopen weken heb gezien en op de training zie. Wij doen niet voor veel ploegen onder.”
Je hebt lange tijd in Scherpenzeel gezeten, hoe bevalt het hier?
Rob van den Broek: ,,Dit is toch een heel andere club dan de Valleivogels. We zijn bezig om mensen mee te krijgen in de aanpak zoals ik dat bij de Valleivogels deed. Ik zie daar duidelijk groei in. Met name voor wat betreft de trainingsarbeid, intensiteit en teamgeest met elkaar. Het is toch een groot verschil als je een dorpsclub traint waarbij de kern bestaat uit jongens uit het dorp van de club. Dat zijn boezemmaatjes en zit de teamgeest er al automatisch in. Ik ben nu bezig om van De Merino’s een elftal te maken wat conditioneel en fysiek beter wordt. Met name tot vorige week zie je dat groeien. Maar vandaag was even een tik op de neus en dat hoort er ook bij.’’ Interview en foto Kees van den Heuvel
