Habib al Mohsinawizat er een beetje verslagen bij na afloop van de competitiethriller Veensche Boys – Batavia. Batavia was de eerste 45 minuten veel balvaardiger, energieker en in feite ging alles crescendo, met als kers op de pudding zelfs een 0-1 voorsprong. Na rust zakte het team uit Lelystad als een kaartenhuis ineen. ‘Misschien hadden we wel in de eerste helft meteen de tweede moeten maken. Absoluut. Wat er in de tweede helft gebeurde, weet ik niet. Alles wat wij afgesproken hadden, alles wat we getraind hebben, alle speelwijzen zag ik niet meer terug. Totaal onherkenbaar. Het leek wel alsof de jongens tegen de tijd in gingen voetballen, terwijl ik duidelijk heb aangegeven: Wat scheelt mij nou die periode. We moeten gewoon verder gaan met de eigen spelwijze en we moeten ons verder gaan ontwikkelen. Daar hadden wij het druk genoeg mee.’
Wat hebben de jongens zelf als verklaring?
Habib al Mohsinawi: Ik heb ze nog niet kunnen spreken. De emotie na de wedstrijd is natuurlijk na een nederlaag nog groot. We gaan donderdag nabespreken en de beelden bekijken. Maar ik had het gevoel dat de jongens teveel met de periode bezig waren, terwijl ik duidelijk heb aangegeven: Nee, dat hoeft niet. De periode is wat mij betreft helemaal niet relevant. Als het 1-1 is, dan is het 1-1.
Toen de 1-1 viel, leek het zelfvertrouwen bij Batavia weg.
Habib al Mohsinawi: Dat mag niet gebeuren. We kregen in het eerste kwartier van de tweede helft overigens nog een hele grote kans op de 2-0.
Er werd al verloren bij Dronten en de jongens van Batavia waren er waarschijnlijk op gebrand om zich te revancheren en Veensche Boys alle hoeken en gaten van het veld te laten zien.
Habib al Mohsinawi: Ja. Dat was ook te zien in de eerste helft. We hadden volledige controle in de eerste helft. We waren dominant aan de bal, we waren voetballend goed, alles zat erin. Een terechte 0-1 voorsprong. De tweede goal bleef lang uit maar hij hing in de lucht. Het was pompen.
Je besloot om drie man in te brengen. Wat was hiervan de intentie?
Habib al Mohsinawi: Het beloonde zich bijna uitstekend. Want Yousef Tokhi liep op de keeper af en kon bijna scoren. We brachten verder een aanvallend spelender back in, een diepe tien en een centrale man, waardoor mijn linker centrale man nog aanvallender kon spelen. Het loonde bijna. Zelfs na de afkoelingsperiode hadden we er nog eentje moeten scoren. Hij viel gewoon niet.
Foto en interview Kees van den Heuvel
