Zo vaak scoort centrale verdediger Tom Cozijnsen van Veensche Boys niet. Het is meestal (tegen de wil in van trainer Erik Assink) 500 keer naar voren lopen en vervolgens van een koude kermis terugkomen. Maar zaterdag 26 november was het wel raak voor de sympathieke Nijkerker. Bij de 501-ste poging. Hij kopte de 3-1 diagonaal in en beleefde een geluksmomentje. ‘Het gebeurt inderdaad niet vaak dat ik scoor. Heb ik lang op moeten wachten,ja.’
Wat heeft Veensche Boys moeten ploeteren tegen CDW.
Tom Cozijnsen: Niet alleen in het begin. We begonnen echt heel zwak. Het heeft ook een beetje te maken met de afgelopen weken. We verloren het vertrouwen. De flow was weg. Vorige week verloren we knullig tegen Woudenberg en dat was echt niet verdiend. In de tweede helft hadden we gewoon de winst moeten pakken. Daarna een avondje gestapt in Arnhem en dat doet altijd goed, he. We zeiden ook tegen elkaar: die avond was echt super. Weet je, we zijn als team echt een superteam. We zijn vrienden van elkaar. We zoeken elkaar op en gaan voor elkaar door het vuur. Na zo’n avond moet je eigenlijk de punten pakken. Dan begin je zo slecht tegen CDW. Ik weet niet waar het aan ligt. Ik denk dat het vertrouwen is.
De goal van jou voelde als een bevrijding.
Tom Cozijnsen: Man, voor mij was het helemaal een bevrijding. Op een gegeven moment was het namelijk alleen maar tegenhouden. We hebben weinig weggegeven, moet ik zeggen. CDW had het overwicht in het spel. Dan geef je geen kans weg en dan is het zo lekker als je die 3-1 maakt. Want dan weet je: dan issie in de pocket.
Dan bijna nog de 4-1. Maar waar twee vechten om één been (Van Zanten en Cozijnsen) daar gaat de derde ermee heen (Van Donselaar).
Tom Cozijnsen: Jazeker, Steven en ik wilden allebei graag. Hij komt gelukkig voor Tom van Donselaar.
Interview en foto Kees van den Heuvel
