Na slechts 2 trainingen voor dit nieuw samengestelde team stond een oefenwedstrijd tegen Nunspeet op het programma. Ondanks dat de voorbereiding kort was, ontbrak het niet aan zelfvertrouwen bij de 10-2. Met dank aan de goede inzet tijdens de trainingen vertrokken de blauwe helden met hooggespannen verwachtingen richting Nunspeet. Gelijk werd Nunspeet onder druk gezet en na een minuut of 5 was daar dan ook de eerste goal van het seizoen. Maar de Nunspeters lieten zich niet uit het veld slaan en zochten volop de aanval. Siem wist echter met een aantal fraaie reddingen zijn doel schoon te houden en toonde zich een uitstekende doelman. Maar Nunspeet bleef pushen, en met succes want Veensche boys werd teruggedrongen en moest toch de gelijkmaker incasseren. En daar bleef het niet bij. Ondanks dat Veensche Boys af en toe gevaarlijk werd was het Nunspeet dat doeltreffender was. In deze fase werd duidelijk dat het Veensche team de eerste wedstrijd speelde en nog wat onwennig was. Aan het eind van het derde kwart stond dan ook een 7-2 achterstand op het scorebord. Een stevige nederlaag tekende zich aan….althans zo leek het…. Waar menig team de schouders had laten hangen en wellicht was gaan mopperen, zo niet de 10-2. De dame en heren waren nog niet van plan om zich neer te leggen bij een zware nederlaag. De mouwen werden gezamenlijk opgestroopt en de schouders er onder gezet.
De Veenders zochten volop de aanval, het werd alles of niets. Er werd sneller diepte gezocht en ineens wisten ze elkaar te vinden en waren daar de vlot lopende combinaties die ook op de trainingen op de mat werden gelegd. Jort en Bas stonden als een huis in de verdediging en wisten nu snel en goed de middenvelders te bereiken. Siem was vastberaden om zich niet meer te laten passeren. Jan zette veel druk op de middenvelders van de tegenstander. Nunspeet kwam niet meer aan voetballen toe en de rollen werden volledig omgedraaid. Lukas en Nevayo combineerden er op los en bij Nunspeet sloeg de vertwijfeling toe. De ploeg werd ver op eigen helft teruggedrongen en het regende ineens Veensche doelpunten. De fraai uitgespeelde goals stapelden zich op en zo moest Nunspeet vlak voor tijd ineens de gelijkmaker incasseren.
De honger van de blauwe vechtmachine was echter nog niet gestild. Het team voelde dat er nog meer in zat en laadde zich op voor een laatste slotoffensief. En niet voor niets…. Valerie speelde een uitstekende wedstrijd en werd het goudhaantje met de fraaie winnende treffer in de laatste minuut. Wat een wedstrijd wat een veerkracht en strijdlust en bovenal…… wat een comeback….. En zo was na deze schitterende teamprestatie niet alleen de 10-2 van Veensche boys de winnaar maar was ook het publiek de grote winnaar. Als dit team deze strijdlust blijft leveren dan gaan we daar nog heel erg veel plezier aan beleven dit seizoen.
